Şu aralar Hakan Günday'ın Az adlı kitabını okuyorum.Derdâ adlı bir karakter var ilk bölümünde.Derdâ 11 yaşında okula giden bir kız iken annesinin zoruyla evlendiriliyor.Son zamanlarda sırf bu olaylar yüzünden gencecik insanlar hayatlarına son verirken ve verilirken konuyla ilgili bir kitap okumak istedim.
Özellikle Doğu illerimizde olan bu çocuk gelinler ülkemizin acıyan bir yarası maalesef.İlkokulu bitiren kızların -o da zorunlu eğitim olduğu için- babaları tarafından başlık parası adı altında resmen satılması 21.yy'a yakışan bir durum mu sizce? Çocuğundan faydalanmayı hangi anne baba yakıştırabilir kendine onun hayatını mahvederek? Erkek çocuk tarlayı sürsün,şânımızı soyumuzu devam ettirsin,kız çocuk da bi işe yaramaz kocaya verelim gitsin.Akla mantığa sığmayan bir düşünce.
Ülkemizdeki medenî kanuna göre bir kişi en erken o da 'pek önemli bir sebep' olması halinde 16 yaşında evlenebilir.Derste hocamızın da söylediği gibi kızlarını çocuk yaşta evlendirenler hukukçulardan daha iyi biliyorlar bu maddeyi.Dolayısıyla öncesinden imam nikahıyla evlendirilen çocuklar 16 yaşlarına geldiğinde o pek önemli sebebi gerçekleştirmiş oluyorlar.Böylece resmi olarak da evlenmelerine bir mani kalmıyor.
Bu duruma ne yazık ki yıllardır engel olamadık.Kız çocuklarını bilinçlendiremedik,annelerin kızlarını korumak için eşlerine karşı çıkmalarını sağlayamadık ve babaları da bu ilkel düşünce yapısından uzaklaştıramadık.Bu cümleleri yazmak o çocukları düşünükçe ağır geliyor.
Eğer doğuda olsaydım şimdi kucağımda iki çocuk dolaşırdım herhalde.Doğulu bir aileden geliyorum ama ailemin o ilkel düşünceden uzak olması bakımından çok şanslıyım.Keşke diyorum o çocuklar da bunu yaşamak zorunda olmasalar.İsyan edebilseler ve bi işe yarasa.
Şimdilik elimizden gelen sadece güzel günleri dilemek.Belki bir gün gelir ve bu ilkellikten kurtuluruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder