Ödül sezonuna girdik malum. Sırasıyla tüm dünyanın dört gözle beklediği ödüller sahiplerini buluyor. Oscar da bunlardan biri. Tabi ödül törenine biraz daha var. Aday filmlerden çoğu ülkemizde törenden sonra vizyona giriyor. Hatta girmeyenleri bile var şaşırtıcı şekilde. İşte bu yüzden, törenden önce son birkaç senedir yaptığım gibi Oscar maratonuna girdim, törene kadar filmleri izlemeye çalışacağım. Şimdi realist olalım, 'en iyi film' kategorisine aday olan filmleri izliyorum sadece. Yabancı filmler için üzgünüm, denk gelmeden izleyemiyorum maalesef. Maratona yeni başladım ve şimdilik izlediğim 2 film hakkında yazacağım. 8 Film var biliyorsunuz, izledikçe yazmak gibi bir planım var umarım başarabilirim. Bu yazının filmleri ; The Martian ve Spotlight.
The Martian ile başlayalım. Biliyorsunuz ki, uzay insanların yıllardır en büyük merakı. Keşif amaçlı, belli aralıklarla keşif gezileri düzenleniyor. Başka gezegenlerde hayat var mı, sorusu herkesin aklını kurcalıyor. Onca gezegenin arasında piyango sadece Dünya'ya vurmuş olamaz. Zaten birtakım bulgular var biliyorsunuz. Film de biraz buna yönelik aslında. O klasik Hollywood filmi kurtarış kısmı geri planda kaldı benim için. Tabi, Mark (Matt Damon) kurtulduğunda sevinmedim desem yalan olur. Ancak, filmin o bölümü biraz abartı geldi. Hatta birazdan fazla. Film deyip geçmek lazım. Filmin benim için can alıcı kısmı, Mars'ta patates yetiştirilebiliyor olmasıydı. Gerçi, Mars topraklarında yetişiyor sayılmaz. Ancak, bir şekilde Dünya dışında hayatta kalınabileceğine dair bir oluşum ve akla mantığa yatkındı.
Filmdeki şarkılara değinmek istiyorum. Soundtrack seçimini kim yaptıysa başarılı kesinlikle. Tabi, başka şarkılar da olabilirdi. Ancak, bu şarkılar için de kötü demek olmaz. Şarkıları seçen ekip, senaristten daha başarılı ona da değinmeden geçemeyeceğim. Film fena değil ancak izlemezseniz de bir şey kaybetmezsiniz bence.
Spotlight ile devam edelim. Birazdan sayacağım övgülerden de anlayabileceğiniz gibi bu iki film arasında Spotlight bir adım önde, hatta birkaç adım. İlk bakışta, 'based on a true story' denildiği an izlediğim, okuduğum her ne ise bir adım öne geçiyor benim için. Yaşanabilirliği ne kadar fazla olursa o kadar değerli benim gözümde. Tabi, bu kişiye göre değişebiliyor.
Filme dönecek olursak, film çocuk istismarı üzerine, hem de papazlar tarafından yapılan bir istismar ! Aslında gerek ülkemizde gerekse diğer ülkelerde varlığını bildiğimiz ancak başımıza gelmediği sürece yok saydığımız bir gerçek bu. Suç olarak sayılmasına ve yaptırımı olmasına rağmen, mağdurların çoğu sessiz kaldığından failler gereken cezayı almıyor ve mağdurların sayısı gün geçtikçe artıyor. Mağdurların sessiz kalmasını da bir noktaya kadar anlayabilirim belki ama başka mağdurlar olmasın diye hukuki yollar sonuna kadar kullanılmalı diye düşünüyorum.
Film, bir gazetedeki araştırma grubunun çalışmalarına dayandığından içimdeki gazetecilik aşkını da körükledi diyebilirim. Bir şeyleri araştırmak ve gizli bilgileri, belgeleri ortaya çıkararak bunları halka açıklamak hep yapmayı istediğim şeylerden biriydi sanırım. O yüzden gazetecilere - tabi işini hakkıyla yapan, yalaka olmayanlardan bahsediyorum - diğer mesleklere oranla biraz daha saygı duyuyorum diyebilirim. Köşe yazarı olmak istiyordum bir aralar da, tabi bunlar hep detay.
Özetle, filmi gerçek olaylara dayanması bakımından ve toplumsal bir yaraya değiniyor olmasından dolayı başarılı buldum. Ekstra muhteşem bir oyunculuk gördüğümüzü düşünmüyorum ancak sevdiğim aktörler ve aktrisler oynuyor o yüzden oyunculuklar için de olumsuz bir şey söyleyemiyorum. IMDB'deki bilgiye göre film ülkemizde vizyona girmiyor ya da vizyon tarihi belli değil bilemiyorum. Vizyona girmiyorsa o da bizim ayıbımız olsun. Ancak, siz bir şekilde izleyin, izlettirin. Oscar alır mı bilemiyorum ancak izlenmesi gereken bir film kesinlikle. Ritmi de yüksek olduğundan bir solukta izlersiniz diye tahmin ediyorum.
İyi Seyirler !!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder